Death Valley

Volgens de overlevering dankt Death Valley haar naam aan een groep kolonisten – the 49-ers genoemd – die tijdens de goudkoorts in 1849 vanuit Salt Lake City naar Californië trok. Toen ze probeerden een kortere weg te vinden, overleed één persoon van de groep en bovendien alle last- en rijdieren in de gortdroge vallei. Bij het verlaten van de vallei zou een van hen zich hebben omgekeerd met de woorden ‘Goodbye, Death Valley’.

In het gebied zelf werd later ook goud, zilver en het mineraal borax gevonden. De barre omstandigheden maakten de opbrengst van de grondstoffen uiteindelijk niet rendabel. In 1913 liet Death Valley de mijnbouw en goudkoorts achter zich. Vandaag de dag vormen spookstadjes als Chloride City, Leadfield, Rhyolite en Panamint City samen met enkele oude mijnen de enige herinnering aan dit stukje geschiedenis. Zij vormen sinds jaar en dag gewilde filmdecors voor het nabijgelegen Hollywood en zijn open voor bezichtiging.

In 1994 werd Death Valley vanwege de bijzondere natuur en schoonheid van het gebied een Nationaal Park. Een groot deel van Death Valley is tot Timbisha Shoshone Natural and Cultural Preservation verklaard om zodoende de Timbisha Shoshone Indianen een thuisland te bieden voor hun traditionele, culturele en religieuze activiteiten. Wie heeft er niet gehoord van de expeditie’s van Lewis en Clark, die varend over de grote rivier de Colorado grote delen van Amerika in kaart brachten, bijgestaan door de Shoshoni-vrouw Sacajawea (1788 tot 1812) als hun gids.

Het landschap is een afwisseling van kleuren en vormen. Naast vroegere vulkanische activiteiten en aardbevingen komt dit ook door zoutvlaktes, overgebleven van een binnenzee uit het pleistoceen tijdperk, zo’n 10.000 jaar geleden. Als het regent in Death Valley lossen de grijze zoutvlaktes deels op en als het water door de hoge temperaturen weer verdampt blijft het zout helwit en glanzend achter.

Tekenen van leven in Death Valley zijn er niet alleen dankzij de vele gevonden fossielen die zijn tentoongesteld in het parkmuseum. Ondanks de extreme hitte en droogte hebben talloze planten (1.000 verschillende inheemse soorten) en dieren zich weten te handhaven. Duizenden jaren geleden ontstonden door regen- en smeltwater van de ijzige gletsjers van de Sierra Nevada meren, zoals Lake Manly. Op die plaatsen leefden verschillende vissoorten. Door klimaatverandering droogden die meren op en moesten vissen hun heil zoeken bij de overgebleven bronnen en poelen waar een aantal soorten zich heeft aangepast aan hun nieuwe leefomstandigheden. Zij kunnen overleven in water dat altijd warmer is dan 35 graden Celsius. Deze voormalige zoetwatervissen – waaronder de pupfish (Cyprinodon salinus) – kunnen overleven in water dat zouter is dan de zee. Andere in Death Valley levende zoogdieren en reptielen hebben speciale overlevingstechnieken ontwikkeld. Zoals de Kangaroo Rat, een diertje dat ’s nachts actief is en zijn vocht haalt uit het eten van zaden, zijn urine concentreert en vocht via zijn ademhaling terug absorbeert. En de Chuckwalla, Death Valley’s grootste reptiel: een vegetariër die als planten uitbundig bloeien na een regenperiode, begint te schransen en dit voedsel opslaat in lichaamsvet voor drogere tijden. Zij vormen het bewijs van de aanpassingskracht voor het voortbestaan van verschillende diersoorten.

Wat kun je er doen

Death Valley is onderverdeeld in vier gebieden: Furnace Creek & Stovepipe Wells in het oosten. Scotty’s Castle in het noorden en Panamint Springs in het westen.

In de Furnace Creek Area kun je een bezoek brengen aan:

• Dante’s View, 1669 m. (Hw 190) afslag links net na binnenkomst Timbisha Shoshona Trust lands en Informatie centrum, halverwege Death Valley Junction en Furnace Creek; hoogte 5.000 ft
• Zabriskie Point (ligt langs doorgaande route 190, zie foto’s) * vanaf najaar 2014 voor onbepaalde tijd gesloten wegens herstelwerkzaamheden
• Devil’s Golf Course
• Badwater Basin, zoutvlaktes en laagste punt in Noord-Amerika (86 m. beneden zeeniveau), tijdelijk meer na regenval
• Harmony Borax Works (ruines)
• Twenty Mule Team Canyon
• Artist’s Drive

In de Stovepipe Wells Area kun je een bezoek brengen aan:

• Mesquite Flat Sand Dunes
• Salt Creek (waar de pup-fish te vinden is)
• Titus Canyon (een ghost-town, Indiaanse petroglyphs, bighorn schapen)

In de Scotty’s Castle Area kun je een bezoek brengen aan:

• Scotty’s Castle, een oorspronkelijk in 1920 door 2 vrienden van Walter Scott (Death Valley Scotty) in Spaanse stijl gebouwde Death Valley Ranch. Zelf verkennen is toegestaan. Rondleidingen starten om 10 am, 12 pm, en 2 pm. Prijzen vanaf $ 15. Tevens museum en Visitor Center
• Ubehebe Crater (een paar honderd jaar geleden door een vulkanische explosie ontstane krater van 600 ft diep)
• The Racetrack, mysterieuze bewegende stenen van de Racetrack Playa: tot wel een paar honderd kilo zware stenen die tijdens hun ‘reis’ sporen hebben achtergelaten. Niemand heeft ze ooit zien bewegen, maar die sporen breiden zich nog steeds uit. Iedereen heeft zo zijn eigen theorie over hoe dit gebeurd
• Grapevine en Mesquite Spring (overnachting)

In de Panamint Springs Area kun je een bezoek brengen aan:

• Wildrose Charcoal Kilns, Thorndike Flat, Mahogany Wildrose Peak en Telescope Peak Trails
• spookstadje Panamint City.
• Eureka Mine
• Father Crowley Vista Point
• Aguereberry Point (hoger nog dan Dante’s view, biedt een prachtig uitzicht over Death Valley)

Verder zijn nog interessant:

• Ash Meadows National Wildlife Refuge, een zeldzame oase midden in de woestijn, maakt de rol van water in de woestijn overduidelijk (ten noorden van Hw 190): vlak voordat je – komende vanuit Las Vegas – Death Valley binnenrijdt passeer je voor Death Valley Junction afslag Hw 127
• Ruines van Ashford Mill (langs Hw 178, van Shoshone naar Furnace Creek)
• Bezoek aan spookstadjes: Chloride City, Leadfield en Rhyolite

Wandelroutes & Hikes

Informatie m.b.t. wandelroutes en hikes (en routebeschrijvingen) kun je het beste opvragen bij het Furnace Creek Visitor Center, Stovepipe Wells Ranger Station en bij Scotty’s Castle Visitor Center, maar hier volgen vast een paar voorbeelden:

• Gemakkelijke routes zijn: Golden Canyon Trail (1 mile); Badwater Salt Flat (halve mile tot de hoek of 5 mile oversteek, niet aan te raden in de heetste periode); Titus Canyon Narrows (1,5 mile); Natural Bridge Canyon (makkelijk; halve mile tot de brug, 1 mile tot einde Canyon); Salt Creek Interpretive Trail (halve mile rondom)
• Makkelijk/Gemiddeld zijn: Mesquite Flat Sand Dunes (2 mile tot de hoogste duinen);
• Gemiddeld zijn: Little Hebe Crater Trail (halve mile, one-way); Desolation Canyon (3 mile rondom)
• Gemiddeld/Zware routes zijn: Gower Gulch Loop (4 mile, rondom); Dante’s Ridge (4 mile heen tot Mt. Perry); Fall Canyon (3 mile one-way); Mosaic Canyon (halve tot 2 mile one-way)
• Zware routes zijn: Wildrose Peak Trail (4.2 mile one-way) en Telescope Peak Trail (7 mile one-way)

Bewonder het melkwegstelsel

Death Valley staat er om bekend dat het een van de beste plaatsen ter wereld is voor sterrenkundigen om het Melkwegstelsel te bewonderen, vanwege zijn heldere schone lucht en zonder noemenswaardige lichtvervuiling. Een van de attracties is het zogenaamde ‘fullmoon-festival’, waarbij Park Rangers mensen rondleiden over zandduinen en door maanverlichte canyons. Bovendien is het dan koeler en de dieren die zich overdag schuilhouden tegen de brandende zon komen dan tevoorschijn.

Accommodatie

In het park zelf zijn drie hotels, The Ranch at Death Valley, Panamint Springs Resort, The Inn at Death Valley en Stovepipe Wells Village. The Rand & The Inn zijn met stip de mooiste plekjes om te verblijven (met ditto prijskaartje). Stovepipe Wells Village is een zeer prettige accommodatie. Panamint Springs Resort is een klein motel. Verder zijn er drie campings het hele jaar open en zes extra campings in het hoogseizoen. Accommodaties zijn ook te vinden vlak buiten het park, dat scheelt vaak flink in de prijs. Bekijk hieronder enkele hotels in de directe omgeving van Death Valley (bekijk hier een overzicht met alle accommodatie in de directe regio):

• The Ranch at Death Valley
• Panamint Springs Resort
• The Inn at Death Valley
• Longstreet Inn & Casino
• Best Western Pahrump Oasis
• Holiday Inn Express & Suites Pahrump
• K7 Bed and Breakfast
• El Portal Motel
• Death Valley Inn & RV Park
• Lone Pine Budget Inn
• SpringHill Suites Ridgecrest

Tips

Death Valley is een ruwe, droge en harde omgeving waar de zon onophoudelijk en onverbiddelijk schijnt. Een simpele noodsituatie kan daar opeens levensbedreigend worden. Speciale attentie wordt daarom aan de bezoekers gevraagd voor de extreem hoge temperaturen. Om hiervoor te waarschuwen zijn speciale richtlijnen opgesteld die te verkrijgen zijn bij de Visitor Center’s, maar worden ook door de Park Rangers verstrekt. Hieronder volgen er een paar:

• Pas op voor uitdroging: drink heel veel water, in de zomerperiode wordt aanbevolen tot wel 4 liter (!) per dag te drinken en tevens wordt voor herstel van de vochtbalans zout voedsel en sportdrankjes aanbevolen
• Vermijdt wandelen in de hitte, best alleen ’s morgens vroeg en niet in de lager gelegen gebieden. In de bergen is het ook koeler. blijf op de uitgestippelde routes, als je autopech krijgt blijf je bij je auto en neem altijd reserve water mee
• Zorg voor voldoende brandstof in je tank, de airco is geen overbodige luxe en kan voor meer benzineverbruik zorgen
• Pas op voor warmte-ziekte (zonnesteek): als je je duizelig voelt of hoofdpijn krijgt.. ga uit de zon.drink veel water of sportdrank
• Pas op voor besmetting met het Hantavirus (HPS), dit wordt veroorzaakt door contact met speeksel, urine of uitwerpselen van besmette knaagdieren waaronder muizen en ratten. Berg etenswaren goed op in plastic containers, was je handen vaak, gooi meteen je afval weg in de daarvoor bestemde afvalbakken, blijf bij knaagdier nesten uit de buurt, maar blijf ook weg bij verlaten hutjes of andere schuilplaatsen.
• Verder zijn er nog speciale richtlijnen ter bescherming van het leefmilieu: niet met de auto of mountainbike van de weg afgaan, geen kampvuur maken buiten de aangegeven toegestane plaatsen, geen eten aan dieren voeren, geen hout oprapen, geen fossielen, planten, dieren of historische kunstvoorwerpen verplaatsen of meenemen, honden aan de lijn houden.
• Een aantal onverharde wegen zijn alleen geschikt voor 4-wheel auto’s. Verhuur van deze 4-wheel auto’s kan bij: DeathValleyJeepRentals.com, facebook.com/DeathValleyRoadConditions, nps.gov/deva, escapetodeathvalley.com, deathvalley.com/psr, furnacecreekresort.com, recreation.gov

Hoe kom je er

Death Valley is het makkelijkst te bereiken door er zelf met een huurauto heen te gaan, een auto is namelijk onmisbaar voor het reizen tussen de vele bezienswaardige locaties in het park zelf. De trip is goed te doen vanaf de vliegvelden van Los Angeles (ca.5 uur) en Las Vegas (ca.2 uur) en gaat comfortabel en snel over de Interstate 95 die door de Sierra Nevada (van Las Vegas, via Lathrop Wells, naar Beatty) en direct langs het park loopt. Zorg wel voor een goede kaart!!GPS navigatiesystemen en mobiele telefoons werken niet of slecht in Death Valley.

Death Valley is ook te bereiken vanuit Las Vegas via de westelijke Highway’s 159, 160, naar Shoshone en van daaruit via de 127 naar Death Valley Junction. Vanuit deze stop-over rijd je via de 190 verder naar Death Valley Furnace Creek. Als je verder wilt naar Stovepipe Wells vervolg je je weg via de 178. Bij Furnace Creek Visitor Center, Stovepipe Wells Ranger Station en bij Scotty’s Castle kun je je bijdrage aan het park betalen, net als bij een aantal langs de route geplaatste ticketautomaten (7-daagse pas = $20 per auto of een jaarpas = $80 voor alle Nationale Parken in de USA).

Populaire reisorganisaties

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website