De adembenemend mooie Adolf Munkel Trail in de Dolomieten.

De Adolf Munkel Trail (ook bekend als de Via Delle Odle of de Munkel Weg) is een schitterende wandeltocht langs de voet van het bekende Puez-Odle-gebergte. Dit zijn dezelfde bergen die je zo dramatisch ziet uitsteken vanaf Valgardena waar we al vele jaren komen. Vanaf het uitkijkpunt bij bergstation Seceda zie je rechts onder je de bossen liggen waar de Adolf Munkel doorheen loopt.

Nadat we op een zonnige dag in augustus de Adolf Munkel Trail zelf hebben gelopen kunnen we zeggen dat dit één van de allermooiste wandelroutes tot nu toe is geweest. Echt adembenemend mooi op elk vlak. Verder ontdekten we dat Val Di Funes – waar de Munkel trail te vinden is – één van de mooiste regio’s van de Dolomieten is. De tocht is bij vlagen pittig voor kleine kinderen, maar enorm afwisselend waardoor er altijd weer hernieuwde energie was. De vele mooie stops zorgden ervoor dat we telkens ruim konden pauzeren met genoeg afleiding. Het was een dag met flink wat zon, dus was het wat beschutting betreft wel prettig dat een groot deel van de wandeling door de bossen ging. De toffe speeltuin bij de Geisler Alm berghut was voor de kinderen vanzelfsprekend een hoogtepunt 😊.

Waar start de tocht?

De tocht loopt in een cirkel, waarbij je een deel van de oorspronkelijke Adolf Munkel loopt. Het rustpunt is de Geisler Alm of de Gschnagenhardt Alm, twee berghutten halverwege de cirkel. De meeste wandelaars nemen hier een lange rustpauze, inclusief uitgebreide lunch.

Vanaf het startpunt (de parkeerplaats Zanser Alm – Zannes) is het een kwestie van de bordjes ‘Adolf Munkel Trail’ volgen. Je hebt bij het vertrekpunt nog een restaurant met wc’s en als je niet genoeg water of eten bij je hebt kan je dit hier nog regelen. De trail start met een stuk over route 6, dat meteen aardig steil omhooggaat.

https://www.outdooractive.com/en/route/hiking-route/eisacktal/adolf-munkel-trail/16420784/#dm=1

Hoogtepunten van de Adolf Munkel Trail

Het eerste stuk (#6) gaat vanaf de parking langs een paar boerderijen en gaat al snel over in een klim langs het Tschantschenon beekje naar boven. Bij vlagen is het er flink steil en het duurde niet lang eer onze meiden het nut van de tocht in twijfel begonnen te trekken. Dan moet je meteen creatief zijn en met een schitterende omgeving direct langs een beekje was het eerste spel al snel bedacht. Steentjes gooien vanaf het wandelpad in het beekje, 1 punt per steen die in het water belandde. Ik heb ze gedurende deze eerste klim alleen nog maar horen lachen 😊.

Bovenaan heb je een rustpunt, waar de koeien (met bellen) ons al opwachten. Je hebt er dan meteen de meeste hoogtemeters opzitten. Hier gaat route 6 over in #35 die helemaal naar Geisler Alm gaat. Onderweg geniet je van prachtige uitzichten, waaronder een paar keer direct aan de voet van de Odle-bergen. Boven helemaal in de verte zie je de mensen die op de rand van Seceda wandelen (Valgardena).

Bij zo’n voet van de berg lijkt het wel een andere wereld. De kinderen vonden het een maanlandschap. Prachtige witte stenen en spierwit klei. Zij gingen druk aan de slag met de klei en waren binnen afzienbare tijd zelf ook spierwit. Een zakje klei moest mee dus konden ze onderweg nog wat rotstekeningen maken. Een tweede ‘spel’ waar ze weer lang zoet mee waren.

Je hebt op route 35 nog een afslag naar Glatschalm en later naar Dusler Hütte, maar wij hadden onze zinnen al gezet op Geisler Alm vanwege het schitterende uitzicht. Op een bepaald moment gaat #35 over in #36 richting Geisleralm en Gschnagenhardt Alm. De ‘makkelijkste’ van de twee is door de weg naar Gschnagenhardt Alm te volgen, want dan blijf je het langst op dezelfde hoogte lopen. Dit is qua zicht op de bergkam ook de mooiste route. De route direct naar Geisler (#36a) ging wat meer golvend door de bossen (en niet meer langs de bergvoet).

Lunch op de top bij Geisleralm

Wij aten onze lunch bij Geisleralm Hütte. Dit is een leuke rustplek met schitterend panoramisch uitzicht op de grillige bergen erboven. We namen alle drie Keiserschmarn (€14 per bord) met daarbij een groot glas appelsap (€5). De kwaliteit van het eten was bij Geisleralm Hütte zeer goed en we hoorden vergelijkbare verhalen van het eten bij de Gschnagenhardt Hütte.

Je hebt er de Cinema Delle Odle, een veld met stoelen met daar vandaan een subliem uitzicht op de grillige bergen. Leuk voor de kinderen is de kinderspeeltuin Parco Giochi, met veel toestellen maar waar het rond lunchtijd ook aardig druk was.

Populaire reisorganisaties

Bekijk de website

Bekijk de website

Bekijk de website

Weer naar beneden

De terugweg kan via de brede onverharde weg. Hier rijden bijna geen auto’s, maar als er een rijdt, dan is het wel even aardig stoffig. Je kan vanaf Geisler Alm ook de bosroute terug naar de Zanser Alm parking nemen (dat is de route vanaf Dusler Alm naar Zanser Alm). Loop je over de weg terug heb je onderweg nog twee mogelijkheden om alsnog het bospad te nemen. Wij zouden een volgende keer zeker vanaf de Geisleralm Hütte meteen richting Dusler Alm lopen, want de brede weg naar beneden was niet zo heel interessant (wel het snelst).

Hoe kom je er?

De Adolf Munkel Trail is vrij gemakkelijk aan te rijden vanaf de A22 (de grote snelweg die helemaal naar Bolzano loopt). Neem de afslag Val Di Funes (Villnösstal) en vandaar is het simpelweg een kwestie van Zanser Alm in je navigatie en rijden maar.

De tocht start bij de Zanser Alm parking, op zo’n 15 minuten rijden vanaf het pittoreske dorpje Santa Magdalena in Val Di Funes.

Er gaan dagelijks bussen naar de Zanser Alm parking. Dit scheelt parkeerkosten en ook gedoe als de parking vol is. Buslijn 330 en 339 gaan naar Zanser Alm. Gebruik de handige app südtirolmobil om je (bus)route te plannen.

Parkeren

Je betaalt €8 om bij Zanser Alm te parkeren. Kom je na 13.00 aan, dan betaal je €3. Je kan een paar honderd meter terug ook gratis parkeren, maar alleen als er plek is (max 20 plekjes).

Als de parking vol is heb je helemaal beneden een rood stoplicht bij de start van de bergweg naar Zanser. Een paar mensen instrueerde ons om ipv naar Zanser Alm naar Ranui te gaan (waar je een paar restaurants en een parking hebt). Deze versie van de Adolf Munkel is flink groter en veel zwaarder. Je moet namelijk nog een fors aantal extra hoogtemeters maken om bij de werkelijke start van de trail uit te komen. Dat zagen we met de kinderen niet zo zitten en dus gingen we ervan uit dat onze poging om de Adolf Munkel Trail te lopen voorbij was. Toen we weer terug bij het stoplicht kwamen bleek deze nu op groen en reden we dus alsnog naar de Zanser parking.

Eenmaal bij de Zanser parking heb je een restaurant met toiletten. Ook hebben ze er ijsjes, een belangrijke ontdekking van de kids waar ze gedurende de tocht nog vaak op terugkwamen.

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-1

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-2

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-3

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-4

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-5

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-6

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-7

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-8

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-9

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-10

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-11

adolf-munkel-trail-dolomieten-slider-2-12

Tips/checklist

• Draag (vanzelfsprekend) goede wandelschoenen. Nieuwe schoenen? Loop ze vooraf in. Moeten het per se bergschoenen zijn? Welnee, sportieve sportschoenen met profiel zijn net zo goed. Zo liep ik voorheen altijd in Lowa Camino GTX bergschoenen (halfhoog), maar ben ik dit jaar met groot plezier overgestapt op een paar lichtgewicht en sneldrogende Haglöfs L.I.M Proof Low’s. Bij standaard dagtochten zijn dit vanaf nu mijn favoriete berg- en wandelschoenen.
• Wandelkleding is ook een belangrijk onderdeel van een prettige tocht. Draag bij voorkeur laagjes, zodat je makkelijk kan schakelen als de weersomstandigheden dit verlangen. In de zomermaanden (juli & augustus) volstaat een korte wandelbroek en een t-shirt. Bovenin de bergen is een fleece of lichtgewicht softshell een aanrader, want daar is het al gauw 5-10 graden kouder. Zorg altijd voor een softshell met waterkolom, mocht je in een regenbui terechtkomen.
• Neem voldoende zonnebrand mee.
• Draag een pet.
• Neem voldoende water mee. Er zijn wel diverse drinkplekken (van die houten troggen met een waterstraaltje) en ook meerdere beekjes met kraakhelder bergwater waaruit je kunt drinken. We hebben zelf altijd een Deuter waterzak van 3ltr bij ons in onze Deuter Futura Daypack. De slang hangt uit de rugzak waardoor de kinderen op elk gewenst moment zelf kunnen drinken.
• Neem genoeg eten mee. De heenweg naar Geisleralm duurt makkelijk 2 tot 3 uur. Onze kinderen putten ook telkens motivatie om door te gaan door voldoende stops met een (gezonde) snack en wat drinken. We hadden cashewnoten, belegde broodjes, muesli repen en dropjes bij ons.
• Wandelstokken kwamen vooral op de terugweg goed van pas. Ook op steile stukken naar boven deden ze hun werk goed.
• Vertrek zo vroeg mogelijk. Dan hoef je op geen enkel moment met de tijd bezig te zijn. Omdat ons appartement op aardige afstand van het startpunt lag konden we er niet zo vroeg zijn als we wilden. Als je pas vanaf het middaguur vertrekt zit je boven niet comfortabel. Wij kwamen uiteindelijk rond 15.00 bij Geisleralm aan en vertrokken om 16.00 weer naar beneden. Het weer zat mee en in de zomer is het verder laat licht.
• Wij hadden vooraf een simpel papieren kaartje van de Adolf Munkel Trail gevonden. Je kunt bij het restaurant bij de Zanser parking ook voor €7 een Val Di Funes map kopen met daarin o.a. de route die wij liepen en alle alternatieve routes in de omgeving.
• Onderweg heb je op enkele momenten 4G bereik. Als wij foto’s wilden versturen lukte dat vaak niet meteen, maar omdat ze gewoon klaar stonden om verstuurd te worden, lukte dit vaak op de momenten dat we weer even bereik hadden.
• GPS op je telefoon is een fijne manier om je locatie te pinpointen. Verder kun je met Google Maps je exacte route bekijken, handig om te zien of je nog steeds goed liep als er al een tijd geen bordjes meer te zien waren. Als je onderweg veel van je GPS gebruik maakt, loopt je telefoon wel snel leeg. Wij hadden daarom een 65w powerbank bij ons, waarmee we makkelijk alle telefoons konden opladen.
• Er zijn meerdere alternatieve wandelroutes mogelijk. Als je de Adolf Munkel al eens gelopen hebt, kan je hem ook eens tegen de klok in lopen. Een aantal delen van de weg omhoog richting Geisler Alm is best leuk, het grootste deel van de weg omhoog is gewoon over de brede onverharde weg (nauwelijks tot geen verkeer). Tegen de klok in betekent dat de route vanaf Geisler Alm terug naar Zanser Alm (Parking) echt geweldige uitzichten heeft, waar je bij de standaard route met je rug naartoe loopt.
• Soms is de weg naar Zanser Alm tijdelijk gesloten. Als het te druk is (te weinig vrije parkeerplekken) dan geven ze een seintje zodat beneden (bij de parkeerplaats bij Ranui) de stoplichten tijdelijk op rood gaan. Verkeer wordt dan naar de restaurants voorbij Ranui geleid, waar in ons geval een verkeersinfarct ontstond. Wanneer het stoplicht op rood gaat kun je het beste bij de parkeerplaats (waar Via Geisler overgaat in Via Zanser) parkeren en wachten tot het stoplicht weer op groen gaat.
• Gedurende de hele tocht wordt de Adolf Munkel Trail netjes weergegeven, maar de hele trail is veel langer dan het standaard rondje dat je op een dag loopt. Zodra de bordjes Geisler Alm en Gschnagenhardt Alm tonen, moet je die verder volgen. Op een bepaald moment is er een splitsing naar beide berghutten, maar omdat ze praktisch naast elkaar liggen is het om het even welke je kiest. Wij volgden netjes de Geisler Alm, maar de volgende keer lopen we eerst naar de Gschnagenhardt Alm (dan blijf je nog wat langer langs de voet van de bergen lopen).
• Let erop dat het weer aardig snel kan omslaan in de bergen. Ga daarom als het even kan zo vroeg mogelijk op de dag.
• De trail is tussen mei en oktober toegankelijk. Als er eenmaal sneeuw valt is het niet meer (veilig) te belopen.
• Bekijk hier een gedetailleerde kaart van de wandelroute.
• De wandelroute ligt in de deelstreek Val Di Funes, bekend van het pittoreske dorpje Santa Magdalena. Eén van de mooiste foto’s van de Dolomieten maak je hier, met het kerkje van Santa Magdalena op de voorgrond en de schitterende bergen erachter. Let erop dat je maar op een paar plekken in het dorp mag parkeren.